Johannes Gutenberg werkte in Straatsburg en Mainz aanvankelijk als goudsmid, maar ontwikkelde zich tot drukker.

Het bekendste drukwerk van zijn hand is de tussen 1452 en 1455 vervaardigde en gedrukte Gutenberg-Bijbel. (De Gutenbergbijbel is een door Johannes Gutenberg tussen 1452 en 1455 in Mainz gedrukte bijbel. Deze belangrijkste incunabel bevat de Latijnse tekst van de vulgaat. Het is het eerste boek dat tot stand kwam met behulp van de door Gutenberg ontwikkelde boekdrukkunst. Deze Bijbel kwam uit in een oplage van 180 exemplaren.)

Feitelijk was Gutenberg een drukker die bestaande druktechnieken verbeterde.

In de ME bestond namelijk allang – sinds ongeveer 750 – de zogeheten ‘blokdruk’, afkomstig uit China.

Hierbij werden teksten of een afbeeldingen ingesneden in hout en kon één pagina in meervoud worden afgedrukt.

In steden als Brugge, Brussel, Haarlem en Utrecht werd blokdruk vanaf begin 15de eeuw, tussen 1418 en 1423, toegepast om onder meer prenten mee te maken.

Klik hier om naar de vorige pagina te gaan

Met blokdrukken was corrigeren bijna onmogelijk, of in elk geval een hele klus. In de jaren 1041-1048 vond Bi Sheng (畢昇, 998-1051, ook wel Pi Sheng geheten), een Chinees die op het Koreaanse schiereiland woonde, het drukken uit door gebruik te maken van losse lettertekens.

Wat Johannes Gutenberg rond 1450 in Europa deed, was feitelijk het herontdekken van deze techniek.