Marie-Jose

Nee ik ben “Niet een van de eerste der Mohikanen”.

Via Harrie Hutschemakers ben ik in contact gekomen met Terre des Hommes en de winkel in Heer.

Hij was/is bestuurslid en ze zochten nog vrijwilligers.

Het “winkeltje spelen” deden we vroeger met m'n zusjes.

Ik heb zelf ook een kapperszaakje gehad, dus enige ervaring in het winkelgebeuren heb ik wel.

Ik vind het leuk, het geeft voldoening, ik ben steeds nieuwsgierig naar de opbrengst van de dag en sta helemaal achter wat ermee gebeurd.

Als mensen iets binnen brengen, is het alsof Sinterklaas binnenkomt.

Het is steeds wisselend, er zijn leuke “mansluu” en leuk druk.

De drukte in je leven is zo druk als je het zelf maakt!

Ik ben oppas van de kleinzoon, in de hospice knip ik de haren van de mensen aldaar.

Daarnaast doe ik nog beeldhouwen, zie de 2 kunstwerkjes, koken, geef cursus boetseren.

Exposities houd ik af en toe, niet te veel, doe mee aan de Kunstroute in Gulpen, Reijmerstok.

In Bocholtz doe ik ook nog houtbewerken, bij de Swops, ex koelwerkers, timmermannen.

Je moet zelf zoeken naar de leuke dingen in het leven.

Parttime kapster geweest, maar dat moet je bijhouden, cursussen e.d., daar heb ik geen zin meer in.

Ook tussen door nog veel lezen, dat geeft me levensrust.