Op 26 september 1345 zette Willem IV, graaf van Holland en Henegouwen, vanuit Enkhuizen koers naar het opstandige Friesland dat – eindelijk – onder zijn heerschappij zou worden gebracht. Hij had daarvoor een vloot uitgerust met 12.000 tot 15.000 man, ridders plus voetvolk. Willem IV stond bekend als een moedige ridder, die een kruistocht had gemaakt en samen met de Duitse Orde te keer was gegaan tegen de heidense Pruisen en Litouwers.

Fransen noemden hem ‘Le conte fou’; de gekke graaf’.

Om zijn expeditie naar Friesland te bekostigen legde Willem aan ‘zijn’ kloosters hoge schattingen op. Met zijn oorlogskas wist hij de beste van de Hollandse en Henegouwse ridderklasse voor zich te winnen.

Maar de wind zat tegen, het verband tussen de schepen ging verloren en bovendien hadden de Friezen ‘de bakens verzet’, zodat van een gecoördineerde invasie geen sprake meer was, met dramatische gevolgen, aldus een Fries ‘volksleesboek’ uit 1845.

De slag bij Staveren eindigde in een eclatante overwinning voor de Friezen.

Op zaterdag 29 september (om 13.45 uur) wordt op het Rode Klif bij Stavoren de Slag bij Warns uit 1345 herdacht, symbool van de Friese vrijheidsstrijd.

Aanleiding voor de Slag bij Warns was dat Willem IV, graaf van Holland en Henegouwen, zich in Friesland alleen verzekerd wist van de steun van Stavoren. De rest wilde niets van hem weten. Daar moest verandering in komen. Toen duidelijk werd dat de graaf met plannen voor een invasie bezig was werd Stavoren op Sint Odulfsavond (11 juni 1345) door de Friezen bezet, waarschijnlijk om te voorkomen dat het stadje als bruggenhoofd kon dienen.